Record Collector V: Messieurs Richard De Bordeaux Et Daniel Beretta / Space Age Paris (1967)

Sosyete güzelleri Nico, Odette, Aurelie, Corinne ve Manon giymekte oldukları aslan kürkleriyle patlayan flaşlara poz vermektedir. Femme Fatale isimli gece kulübü uzun zamandır böyle bir kalabalıkla karşılaşmamıştı. Ağzından purosunu çıkarmayan gece kulübünün sahibi, belki de iki koluna attığı dört kızla pek bir eğleniyordu.



Viceroy, Martini sek, yeşil zeytin, Pop Art: Bachelor Pad Royale açılışı; nazik hanımlar uzun uğraşlar sonucu Paris’e getirilen Andy Warhol tablolarına bakarak patlayan flaşların önüne geçmek ister. Sergi açılışının yapıldığı salonun geniş ve beyaz duvarına yansıtılan koca bir örümceğin ışık oyunları kafaları karıştırır. Arka fonda çalan bir Velvet Underground parçasıyla ortama göre vücut dilini konuşturan deneyimli kadınlar, Femme Fatale isimli gece kulübünün saygıdeğer müdavimiyle tanışmak için aralarında sessiz bir savaş başlatır. Oysa müdavimin New York’tan gelen Nico’yla beraber kulübün arka kapısından çıkacağından henüz habersizdir. Karşılaştıkları dönemin karşısında şaşkınlıklarını gizleyemeyen bu kadınları kurtaracak yegâne şeyin müzik olduğunu söyleyenlerse, muhtemelen Kim Fowley tarafından alınan speed ile tablodan tabloya koşarak aralarında dedikodu yapacaklardı.

Salonda duyulan James Bond Theme parçasıyla havada tuhaf bir koku alınır. Metreslerin gamzelerinde bir oynaklık görülür. Ancak serginin sürprizi halen patlamamıştır: Evinde leopar besleyen ve mümkün olduğunca onunla ilgilenmeye çalışan ressamın tabloları uzun zamandır satılmamıştır ve basın bunu çok iyi biliyordur. Alınan son dedikodulara göre 60’ların sosyetik ikonları bir tür değişime uğramaya başlamış, başlatılan moda ve yaşam tarzının Amerika’ya nazaran daha geriden ilerlediğini savunanlarla Paris entelektüellerin “Bunu konuşmanın yeri burası değil!” açıklamalarıyla bir tür soğuk savaş başlamıştır. Oysa sadece birkaç sene sonra, tablolarda görülen sürreal dünyanın içine zıplayan milyonlarca insan orada yaşamak istemeye başlayacaktır ve bunu bilen de henüz yoktur. Belki de hiçbir zaman olmayacaktır.

Bembeyaz tuvaletin içinde bembeyaz tozunu içine çeken modellerin yapacağı Cha Cha dansıyla keyifler yerine gelecektir. Duvarda asılı kalan örümceğin ışık oyunuysa tutulmamıştır ve basın bunu da yazacaktır. Oysa Walter Wanderley ile Brigitte Bardot’un çok sonraları rezil bir seks partisinde yakalanacak olması da medya için bir eğlence kaynağıdır.

Paris sosyetesinin Bachelor Pad Royale sergisinin açılışında Fransız psyche / pop grubu Messieurs Richard De Bordeaux Et Daniel Beretta ile 1967’de karşılaşması hikâyenin en tuhaf yeriydi. Bir tür “konsept müziği” niyetine sergi salonunun en dip köşesine yerleştirilen grup elemanlarının çalacağı La Drogue parçası, Femme Fatale ekibinin terlemesine yol açacak, kısa bir süre sonra da ahalinin dans etmesine neden olacaktı. Işıklar kısılacak, tablolar unutulacak, kadınlar mavi renkli rujunu tazeleyip pembe ve mor kahküllü peruklarını düzelttikten sonra “l’epoque cosmos / uzay çağı” çığlıklarıyla psychedelic müzikle tanışacaktı.