1 Aralık 2010 Çarşamba

Modern Çağ / Aylık Popüler Müzik Dergisi / 1968



Yazı İşleri Müdürü Kayhan Çağlayan İstanbul bürosuna gece geç saatlerde vardığında, belki de aklında tek bir şey vardı: Bir an önce, yarım bırakılmış onlarca kahve bardaklarının arasında saklanan daktilosunun başına geçerek geceyi yazmakla geçirip sabah yatağına yatmaktı. Sakaselim Çıkmazının çaprazında duran köhne bir binanın çatı katında kurmuş olduğu düzenini takip etmekteydi: Sabah yedide yatağa yatmaca, üçe kadar uyku, beşte plak toplama, ekip toplantısı ve sonra gene gece yazması. Bilinmeyen bir dünyada üretilen bir müzik dünyası, fikir çatışmaları, uyuşturucu, seks ve moda çılgınlığı, Londra’da piyasalara sürülen yeni Jimi Hendrix single’ı, kaçak yollardan İstanbul’a getirilen tonlarca plak ve bir tür suça ortak olurmuş gibi gecenin köründe topluca, sessizce dinlenilen Beatles parçaları.

45 devir plak listesinin oluşturulma sürecinde sarf edilen sözcük sayısı, açılan sigara paketleri, bir bir dökülen ifadeler ve anlamsız bir şekilde duyulan hayranlığın en üst seviyelere ulaştığı sarhoşluk saatleri: İstanbul 1968’de, İstiklal Caddesi’ni boydan boya geçmeye çalışan meraklı gençlerin meraklı gözleri altında, koca bir aydan sonra ilk defa açıklanacak olan yeni liste heyecanı. Birbirini ezerek depar atan bir sürü gencin bir an önce listeye ulaşabilme heyecanı arasında bir yerlerde, İstanbul’un yaşamakta olduğu dominant gri tarafına bir şekilde küfür edebilme cesaretini gösterilebilen o nadir anlardan bir tanesi: Beat ve Pop müzik, Türkiye’de.

Arka kapağında bulunan siyah-beyaz bir Electric Prunes resmi, hemen arkasında yazılan “Bu plaklar diskoteğinizde mevcut mu?” başlığı altında yazılan Billy Stewart, Joe Tex, The Knight Brothers ve The Young Rascals parçaları ve hemen yanı başında duran bir Petula Clark resmi, üstünde kocaman harflerle San Francisco yazılı.



Hemen başka bir köşede Okuyucularla Baş başa başlığı altında yazılan mektuplar, Kadıköy’den Levent Sargut: “Ben beat ve pop müziğine hayran gençlerden biriyim. Zaman geçtikçe Avrupa’daki toplulukların çalışma tarzları hakkında bilgi sahibi olabilmek için inanın tam yedi çeşit müzik mecmuası almaya başladım, fakat ekserisinden bir şey anlamadığım için sonunda sadece ( Salut le Copanis ) ile ( Modern Çağ) da karar kıldım.”



60’ başlarındaki Beatles çılgınlığının devamı gibi, takım elbisesiyle çıkmaya devam eden gençlerin vesikalık fotoğraflarıyla Fan Kulüplerini tanıtıp, mektuplaşmak istedikleri insanların bir tür özelliklerini yazan sevgili Beat severler, kısır bir bilginin kısır şartları altında, sevdikleri müziğin peşinden koşar gibiler.
Kayhan Çağlayan ve Modern Çağ ekibinin bütün yazarları: Olmayan bir Dünyanın içinde yaratılmaya çalışılan bir ortak duygunun inatçı ve inançlı müzik dergisi. Kulakları iyi işiten gençler, gece yarılarında İstanbul için Beat vakti anonsunu bile duyabilirmiş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder